هتل لاله چابهار

من در این هنل به تازگی اقامت کردم. به نظر من باید به ارشیتکت این هتل هرکه باشد جایزه بدترین ارشیتکت داده شود. می خواهی وارد اطاق شوی در طوری طراحی شده که کلید به چارچوب در گیر می کند. اطاق فاقد هوا است و پنجره باز نمی شود. کمک می خواهی می گویند طوری ندارد و اگر بازش کنیم مارمولک داخل اطاق می شود. حمام طوری ساخته شده که هنگام نشستن روی توالت پای شما داخل چاه حمام می رود و امکان دسترسی به دستمال تقریبا صفر است. به محض اینکه شیر حمام را باز می کنی، تمام حمام خیس می شود. در اتاق دو نفره با توجه به اینکه دو نفر اقامت می کنند، امکانات برای یک نفر گذاشته شده است. کاغذ توالت اضافی در دسترس نیس. امکانات اینترنت برخلاف ادعای هتل اصلا در دسترس نیست و به امید آینده باید بمانی. این هتل آسانسور ندارد در عوض از پله هایی که به دست آرشیتکت نابغه طراحی شده برخوردار است که شیب پله ها طوری است که در پله سوم احساس خستگی دست . می دهد چون پله ها بلند است. خلاصه خیلی چیزها بر خلاف ادعای هتل است. کارکنان بجز بخش پذیرش رفتاری مهربانه و دوستانه دارند که بدون شک مدیون خلق وخوی مردم چا بهار است. با این مطالبی که نوشته شد اگر می خواهید جایزه ای به من بدهید البته به نفع شماست چون من این ها را از سر دلسوزی نوشته ام نه به خاطر دیگر. در عین حال به خاطر همه اینها که نوشته ام احساس آدم این است که در این هتل یک منافعش مورد تعدی قرار گرفته است .به عبارت دیگر پولی که پرداخت می شود بیشتر از سرویسی است که داده می شود